Λειτουργικές ελλείψεις παραμένουν … και άλλες εξελίξεις! 22.9.2020

Λειτουργικές ελλείψεις παραμένουν … και άλλες εξελίξεις!

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Ευχόμαστε καλή σχολική χρονιά, με υγεία, δύναμη, αντοχές, προσοχή και … τύχη!

Το βράδυ της Παρασκευής 18/9 ανακοινώθηκε η Β΄ φάση πρόσληψης των αναπληρωτών που για τη Δευτεροβάθμια εκπ/ση αποτελεί ένα ποσοστό 28,5% έναντι των συνολικών προσλήψεων (στην Α’ φάση το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 22,7%). Οι προσλήψεις αυτές δεν μπορούν να καλύψουν τα υφιστάμενα κενά τόσο σε όλη τη χώρα όσο προφανώς και στη δική μας περιοχή, στην οποία προσλήφθηκαν περίπου οι μισοί των λειτουργικών κενών που υπήρχαν! Συνεπώς παραμένουν ακόμη αρκετά και βασικά κενά σε όλο το νομό μας, στα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται εκείνα που δημιουργούνται εξαιτίας των αδειών που δικαιούνται οι συνάδελφοι λόγω covid 19! Στο σημείο αυτό να προστεθεί ότι η πρόσληψη αναπληρωτών σε πολλές διαδοχικές φάσεις για την κάλυψη λειτουργικών αλλά και οργανικών κενών, που κανονικά έπρεπε να γίνεται με διορισμούς, δημιουργεί αδικίες αφού οι αναπληρωτές που βρίσκονται υψηλότερα στη σειρά κατάταξης στους αξιολογικούς πίνακες του ΑΣΕΠ  καταλαμβάνουν πιο απαιτητικά – δύσκολα κενά σε σχέση με όσους ακολουθούν στις επόμενες φάσεις και οι οποίοι είναι πιο χαμηλά στους προαναφερθέντες πίνακες. Πρόκειται για αδικία, που δεν αντιμετωπίζει η κείμενη νομοθεσία (π.χ. δεν δίνει τη δυνατότητα να γίνουν μετακινήσεις αργότερα, που αποτελεί και την πρότασή μας). Η πλέον σωστή αντιμετώπιση είναι να γίνονται έγκαιρα οι απαιτούμενοι διορισμοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών να διενεργούνται σε μια μεγάλη φάση και όχι σε διαδοχικές επόμενες. Βέβαια προσλήψεις αναπληρωτών θα πραγματοποιούνται και αργότερα αλλά μόνο για την κάλυψη έκτακτων περιπτώσεων. Άλλωστε αυτή είναι και η έννοια της αναπλήρωσης και όχι να καλύπτουν οργανικές θέσεις για τις οποίες πρέπει να γίνονται διορισμοί!

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα είναι ότι λόγω της πανδημίας πρέπει να υπάρχει κατανόηση της διοίκησης και να εγκρίνεται η λειτουργία περισσότερων τμημάτων, ιδίως στις περιπτώσεις που υπάρχουν διαθέσιμοι καθηγητές ή οι απαιτήσεις δεν είναι υπέρογκες, ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο πολυπληθών τμημάτων με αριθμό μαθητών/τμήμα μεγαλύτερου των 20 ή και σε κάποιες περιπτώσεις των 25 ή και των 27! Δηλώνουμε ότι θα διεκδικούμε σταθερά τη λειτουργία μικρότερων σε αριθμό μαθητών τμημάτων ιδίως αυτόν τον καιρό.

Επομένως αυτή την δύσκολη περίοδο δεν έχουν καλυφθεί όλα τα κενά και ουδεμία κανονικότητα έχει επέλθει παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς από την πολιτική ηγεσία του υπ. παιδείας.

Κάμερα μέσα στην τάξη;

Άρθρο του Πάνου Κατσούλα, εκπ/κού

δημοσιεύτηκε στην ΕφτΣυντ στις 25.5.2020

 

Περί χαμένων ευκαιριών

Περί χαμένων ευκαιριών

Ο Σικυώνιος γλύπτης Λύσιππος είχε δημιουργήσει ένα χάλκινο άγαλμα που το είχε ονομάσει ο “καιρός”. Μεταξύ των άλλων, η αγαλμάτινη μορφή είχε μακριά μαλλιά που έπεφταν πλάγια και μπροστά, αφήνοντας γυμνό το κρανίο, για να δείξει ότι, αν δεν αδράξει κάποιος την ευκαιρία από τα μαλλιά, τη στιγμή που αυτή περνάει δίπλα του, τότε τη χάνει οριστικά! Έτσι αλληγορικά είχε απεικονίσει την ευκαιρία! Υπ’ αυτή την έννοια της αξιοποίησης δηλαδή της ευκαιρίας που παρουσιάζεται, εκτιμώ ότι όλοι θάθελαν να λέγονται «οπορτουνιστές» (εκ του opportunity = ευκαιρία), χωρίς φυσικά να σημειώνονται υποχωρήσεις σε θέματα αρχών.

Πόσες και πόσες φορές, όλοι μας, δεν έχουμε αφήσει την ευκαιρία να περάσει δίπλα μας χωρίς να την εκμεταλλευτούμε; Και μετά σπάζουμε το κεφάλι μας! Πόσες και πόσες φορές δεν την «αρπάξαμε από τα μαλλιά»; Και αυτό όχι μόνο σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό, κινηματικό και πολιτικό επίπεδο; Τα παραδείγματα είναι πολλά. Μερικά εξ αυτών: πολυδιάσπαση της αριστεράς σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο με αποτέλεσμα να δυσανασχετούν όσοι εκφράζονται μέσω αυτής και να επιχαίρουν οι πολιτικοί της αντίπαλοι, καμία προσπάθεια ή ελάχιστες προσπάθειες σύμπλευσης δυνάμεων με παραπλήσιες ιδέες στο συνδικάτο (αντ’ αυτού σε πλείστες περιπτώσεις οι παρατάξεις επικεντρώνονται σε άγονους και μικροπαραταξιακούς ανταγωνισμούς, σκοπιμότητες, ψηφοθηρικές λογικές, συνεχείς καταγγελίες, ανατροφοδότηση κλίματος έντασης και καχυποψίας), ανυπαρξία συμμαχιών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη και κυρίως στο νότο της Ευρώπης που έχει λίγο – πολύ κοινά προβλήματα κλπ κλπ. Όλες αυτές είναι κατά την άποψή μου χαμένες ευκαιρίες. Και τι θα μπορούσε να γίνει, αν δεν χάνονταν οι προηγούμενες ευκαιρίες, θα ρωτήσουν κάποιοι. Θα μπορούσαν να επιτευχθούν επί του παρόντος δύο βασικά πράγματα: να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες και να επανέλθει το κοινωνικό κράτος που το έχει διαλύσει ο νεοφιλελευθερισμός. Ας γίνουν αυτά πρώτα και βρίσκουμε τα υπόλοιπα στη συνέχεια!

Νεοφιλελευθερισμός και στη φορολογία!

Νεοφιλελευθερισμός και στη φορολογία!

Είναι γνωστό ότι ο νεοφιλελευθερισμός ενδιαφέρεται για τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, επειδή κατ’ αυτόν οι τράπεζες χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις, που με τη σειρά τους χρησιμοποιώντας τα δάνεια που θα λάβουν (τώρα οι όροι και οι προϋποθέσεις είναι ένα άλλης τάξεως ζήτημα) και ενδεχομένως και με ίδια κεφάλαια θα φέρουν την ανάπτυξη, που θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας κλπ. Αυτό είναι το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό αφήγημα σε αδρές γραμμές. Όμως ποια ανάπτυξη και ποια επιχειρηματικότητα; Κερδοσκοπικές και ανεξέλεγκτες; Στρεφόμενες εναντίον του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς; Με χάρισμα φόρων στις επιχειρήσεις ή φορολογία σύμφωνα με τη φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων;
Και είναι δίκαιη φορολογία και δίκαιη ανάπτυξη όταν σύμφωνα με το νέο φορολογικό νσχ, που θα τεθεί σε ισχύ από 1/1/2020, από τα 550 εκατ. ευρώ που θα είναι η μείωση των φόρων τα 450 θ’ αφορούν στις επιχειρήσεις; Και μάλιστα όχι όλες αλλά ελάχιστες! Πιο συγκεκριμένα πάνω από το 80% της ελάφρυνσης θα δοθεί στο 2,5% των επιχειρήσεων! Σε ότι αφορά στα φυσικά πρόσωπα τη μεγαλύτερη φορολογική μείωση θα την έχουν οι έχοντες ατομικό εισόδημα μεγαλύτερο από 100 χιλ. ευρώ ετησίως, που αποτελούν το 1% των φορολογούμενων! Οι δε μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν φορολογική μείωση από 0 – και 17 ευρώ το μήνα!

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 16/12/2019 και στη Στήλη: "Ελεύθερη Έκφραση" 

Απορίες και ερωτήματα με αφορμή την υδροδότηση του Κιάτου και τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές

Οι πολίτες του Κιάτου για πολλά χρόνια δεν πίνουμε νερό από το δίκτυο υδροδότησης της πόλης μας, αλλά τη χρήση του την πληρώνουμε χρυσάφι! Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλη περιοχή στη χώρα μας, που οι πολίτες πληρώνουν τόσο ακριβά το πόσιμο νερό.

Πριν από λίγες μέρες η δημοτική αρχή του Δήμου Σικυωνίων ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκε το έργο υδροδότησης της πόλης μας και επομένως το νερό είναι επιτέλους πόσιμο και αρκετό. Όμως, επειδή διαβάσαμε διάφορα σε τοπικά ΜΜΕ, νομίζω ότι δημιουργούνται στους πολίτες ερωτήματα, τα οποία εκτιμώ ότι χρήζουν τεκμηριωμένων απαντήσεων. Μερικά απ’ αυτά είναι:

1.    Οι μελέτες, οι εγκρίσεις και όλα τ’ απαιτούμενα έγγραφα, που αποδεικνύουν την τέλεση του έργου υπάρχουν και έχουν ανακοινωθεί δημόσια π.χ. στη διαύγεια;

2.    Το έργο από τεχνικής πλευράς έχει κατασκευαστεί σωστά ώστε να πληροί όλες τις προδιαγραφές ύδρευσης; Το γεγονός ότι, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, από ένα σημείο και μετά υπάρχει αγωγός ή αγωγοί με διατομή 2,5 φορές μικρότερη απ’ ότι σε προηγούμενα σημεία και μάλιστα θαμμένος/οι στο χώμα δεν δημιουργεί προβλήματα;

3.    Για την υλοποίηση του έργου έχουν κατασκευαστεί αντλιοστάσια και δεξαμενές προκειμένου ν’ αντλείται το νερό. Η κατασκευή και η άντληση του νερού δημιουργούν κόστος. Έχουν εξεταστεί όλες οι δυνατότητες, ώστε το νερό να ερχόταν στο Κιάτο από κατάλληλες πηγές και με φυσική ροή για να γλυτώναμε τόσο το κόστος κατασκευής αντλιοστασίων – δεξαμενών όσο και το κόστος άντλησης;   

4.    Διατυπώνεται ότι αυτή τη στιγμή το νερό είναι πόσιμο. Το καλοκαίρι όταν οι ανάγκες κατανάλωσης αυξηθούν και χρειαστεί να πέσουν στο δίκτυο και άλλα πηγάδια ή γεωτρήσεις θα εξακολουθήσει να είναι πόσιμο; Οι μετρήσεις που θα αποδεικνύουν κατά πόσο θα είναι πόσιμο πρόκειται να είναι τακτικές και στη δημοσιότητα;

5.    Μετά την έλευση του νερού ανακοίνωση της ΔΕΥΑΣ, που εστάλη μαζί με το λογαριασμό ύδρευσης σε όλα τα νοικοκυριά, αναφέρει ότι η μείωση του τιμολογίου ύδρευσης θα είναι πάνω από 40%. Αυτό αποτελεί εκτίμηση ή αποδεικνύεται από κάποια μελέτη ή απόφαση που ελήφθη και ποια είναι αυτή;

Επίσης με αφορμή την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές προκύπτουν και άλλα ερωτήματα για τους υποψηφίους δημάρχους, που αφορούν σε σημαντικά ζητήματα του δήμου μας, μερικά των οποίων είναι:

Ποιος είπε ότι η αντίθεση μνημόνιο – αντιμνημόνιο είναι ξεπερασμένη;

Ποιος είπε ότι η αντίθεση μνημόνιο – αντιμνημόνιο είναι ξεπερασμένη;

Τον τελευταίο καιρό διαδίδεται ευρύτατα από το σύνολο των συστημικών μέσων, τις δυνάμεις εκείνες που ψήφισαν μνημόνια και ιδιαίτερα από εκείνες, που τα μέτρα λιτότητας αποτελούν τον πυρήνα της ιδεολογίας τους και της πολιτικής τους, η άποψη πως η αντίθεση μνημόνιο- αντιμνημόνιο είναι πλέον παρωχημένη! Η άποψη αυτή υποστηρίζεται προφανώς εξαιτίας του γεγονότος ότι με την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία επιβραβεύτηκαν κατά συντριπτικό ποσοστό τα κόμματα που ψήφισαν μνηνόνια! Υπάρχει δε και αριστερή αφήγηση που υποστηρίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι το μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας, που αυτό φέρνει, αλλά ο καπιταλισμός. Σαφώς και ευθύνεται ο καπιταλισμός για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, όμως ο δρόμος για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού περνάει πρώτα μέσα από την κατάργηση των μνημονίων!

Το κατεξοχήν λοιπόν θέμα στις μέρες μας είναι το μνημόνιο. Οποιαδήποτε προσπάθεια προοδευτικής παρέμβασης και ταξικής προστασίας, προϋποθέτει την κατάργηση των μνημονίων. Η κυρίαρχη αντίθεση της περιόδου που διανύουμε είναι ακριβώς η αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Και τούτο διότι το μνημόνιο, όπως έχει αναλυθεί αρκούντως κατά το παρελθόν, δεν αποτελεί τη λύση στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους της χώρας αλλά και άλλων χωρών. Άλλωστε αποδεικνύεται ότι τα μέτρα λιτότητας, αυτά δηλαδή που εφαρμόζουν τα μνημόνια επιδεινώνουν το χρέος! Η λιτότητα που επιβάλλεται είναι ένας στόχος και ταυτόχρονα το μέσο για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος της εγχώριας και ξένης οικονομικής ελίτ. Το τελευταίο δεν αποτελεί ιδεολογική θεώρηση αλλά αποδεικνύεται με γεγονότα όπως π.χ. με το ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους κατά μία μονάδα δημιουργεί πολλαπλάσια κέρδη για τον εργοδότη. Η ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών δομών π.χ. υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης αυξάνει την κερδοφορία του κεφαλαίου κλπ κλπ. Κοντολογίς τα μνημόνια είναι η κατάλληλη συνταγή προκειμένου όλα τα βάρη της ακραίας κρίσης να πέσουν στις πλάτες των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων δηλαδή να πέσουν στις πλάτες της πλειοψηφίας των πολιτών!